Onze school
Ik wil jullie graag iets vertellen over onze school. Iedere morgen staan wij heel erg vroeg op, want de school begint al om 6 uur ’s morgens. Het is best een stukje lopen vanuit ons huis naar de school. De kinderen van het platteland moeten het verste lopen, daarom hebben zij in de winter geen school. Ze zouden kunnen bevriezen als er weer eens een heuse sneeuwstorm over de stad woei.
’s Avonds rond 7 uur is de school uit en gaan we met z’n allen naar huis. Nu denken jullie natuurlijk wat een verschrikkelijke lange dag. Maar tussen de middag gaan we lekker thuis eten en ook om 4 uur hebben we een korte pauze.
Nu even over onze klas, daar zitten zo’n 100 kinderen in. De kinderen zijn niet allemaal ongeveer even oud, zoals bij jullie. Alle kinderen die naar school gaan zitten bij elkaar. Ons klaslokaal is bij onze meester thuis, op de tweede verdieping.
Er staan een heleboel lange tafels waaraan gewerkt wordt. Omdat er niet zo heel veel ruimte is, zijn er ook kinderen die op de grond werken.
Midden in de klas staat de ‘katheder’. Dat is een soort werkbank van de meester, waar hij zij papieren op kan leggen. Onze meester heet Adriaan, hij is best wel streng. Er zijn veel regels waar je je aan moet houden. Het is bijvoorbeeld ten strengste verboden om je in de klas te krabben, luizen te vangen, hard te snotteren, met de voeten te schuifelen of elkaar te slaan of te schoppen.
En je kunt je wel voorstellen met zoveel kinderen in de klas, zijn luizen bijna niet uit te roeien. Ik heb er dikwijls last van, het jeukt verschrikkelijk. Dan wil ik me zo graag even krabben. Maar als de meester dat ziet, dan word je met de handplank op je vingers getikt of je krijgt ‘billenkoek’ met de roe.
We moeten best hard werken op school. Als je de les niet goed kent, dan krijg je een ezelsbordje om je nek. Gelukkig heb ik dat nog nooit gehad. We krijgen niet op dezelfde manier les als in jullie tijd, maar we moeten wel veel leren.